Türkiye işçi sınıfı, emekçi yoksul halklar, işsizler, emekliler zor bir dönemden geçiyor. 80 öncesi yaygın olarak atılan “Zam Zulüm İşkence - İşte Faşizm!” belgisi bir kez daha gerçek oldu. Sınıfsal olarak küçük burjuvazi ve orta burjuvazinin bir kesimi de bu krizden ciddi oranda payını alacak.
24 Haziran seçimlerinin üzerinden nere- deyse iki ay geçti. Elbette seçimin bütün tarafları kendilerince değerlendirmeler yapıp sonuçlar çıkardı, çıkarıyor. HDP de bu kapsamda kendi kurumlarını işletip iç değerlendirmelerini yaptı.
Ülkenin demokratik gündemi, temel hak ve özgürlüklerin ve Kürt halkının kimliğinin tanınması ve güvenceye alınmasıdır. Bu gerçekleşmedikçe ülke içinde kıvrandığı bunalımdan çıkamaz.
Bursa Mudanya ilçesinin ilk kurulduğu yer olan Myrleia antik kenti sermayenin talanına karşı, uzun yıllara dayanan bir mücadele ile önlenmeye çalışılıyor. Antik kent üzerine yapılan AVM’nin, benzerinin görülmediği bir yüzsüzlükle tarihi yok sayan yağması Mudanya ve çevre halkının duyarlığıyla açılması engellendi.
Seçimler bitti. Ya demokrasi, ya otokrat bir yönetim ikileminde kanalize edilen pratik davranışlar demokrasi güçlerinin önemli alan kaybetmesiyle sonuçlandı. Elbette bunun nedenleri çok yönlü tartışılıyor ve tartışılacak. Emekçi yığınlar ve diğer demokrasi güçleri açısından çok zorlu bir sürece girildiği aşikar. Bu sürecin getireceklerine Türkiye halkları yabancı değil, yakın geçmişteki uygulamalarla bunları yaşadı, gördü.
Burjuva partileri ve onlara özenen sözde “sol” partiler seçim dönemlerinde yığınlarla daha sıkı bağ kurmanın yollarını ararlar. Bu faaliyeti de görece yığınların katıldığı, kültürel yanları da olan seçim toplantıları ile yürütürler. Seçimler biter, faaliyet yine tatile girer. Ellerinde kalan bir iki ilişkiyi de seçim dönemleri arasında kendi kendilerine bolca düzenledikleri eylemliliklerde eritirler. Saat böyle döner.
Günler geçmiyor, hayat eskisi kadar güzel ve eğlenceli değil. Ne yazık ki ülke- mizde yaşanan çocuk istismarları her ge- çen gün daha fazla artıyor. Maalesef kimse eskisi kadar masum değil
Türkiye’de son 5 yıl içerisinde çocuk istismarları her geçen gün daha fazla art- maktadır.
Genel olarak toplumda hangi davra- nışların cinsel istismar sayılacağı konusun- da çok ciddi sonuçlar doğurabilecek bilgi eksiklikleri bulunmaktadır
Türkiye ekonomisinin, “rekor iç borçlar, tırmanan dış borçlar, giderek açılan cari açık makası, yüksek enflasyon ve kronik işsizlik”den oluşan yükü tüm ağırlığıyla, emekçilerin omuzlarına çöktü.
TKP üyesi komünist şair Nâzım Hikmet, “Ellerinize ve Yalana Dair” şiirini, Asım Bezirci’nin belirttiğine göre, 1949 yılında Bursa Cezaevi’nde yazmış. Büyük ustanın en sevdiğim şiirlerinden biri, özellikle gençliğimde Genco Erkal’dan dinlemeye do- yum olmuyordu...
Bir 22 Temmuz’u daha geride bıraktık. Kemal Türkler’in, evinin önünde pusu kurularak aramızdan alınışının üzerinden 38 yıl geçmiş. Bu yılda Kemal Türkler’in mezarı başında övücü konuşmalar yapıldı. Bunların hepsi doğrudur, haince düzenlenmiş bir suikaste uğrayan büyük başkanımıza vefa, bağlılık gereğidir. Ancak bu çabaların Kemal Türkler’i anmak, onu anlamak ve sendikal mücadeleye bıraktığı mirası yeni kuşaklara aktarmaya yetmediği de bir gerçektir. Neydi Kemal Türkler’i eşitler arasından öne çıkaran ve bir işçi önderi yapan özellikleri?
Örtük teslimiyete dikkat...
Örtük teslimiyet, az bilinen bir durumdur.
Yaşananlara alışmakla başlar.
Aslında “alışmak” evrimsel bir hayatta kalma uyumudur.
Ancak, “kötülüğe alışmak” gibi bir yanlış yolu da fark etmez.
“Neye alıştığını düşünmek” insan bilincinin özelliği.
İşte bir süre sonra günlük hayhuyun içinde yapılanların kötülüğünü fark etmez oluverir insan.
Bunu bilenler, “birkaç gün konuşulup geçer” derler. Öyle de olur.
EKONOMİK OLASILIKLAR - ABD Mİ, RUSYA VE ÇİN Mİ?
TC (dikkat ederseniz AKP-SARAY Rejimi demiyoruz) 24 Haziran seçimleri sonrasında çok ciddi bir ekonomik kriz ortamına dört nala koşmaktadır. Önlerinde iki olasılık mevcut. Birincisi; ABD ve NATO’ya her yönlü itaat etmeyerek, Rusya Federasyonu, Çin Halk Cumhuriyeti, İran ve Hindistan
Yeni bir döneme girdik. 7 Haziran’da yakalanan demokratik değişim dönüşüm eğilimi sayesinde halkta oluşan yeni umut ışıklarını yakmıştı. Demokrasi güçlerinin mücadele azmi, özgürlük, emek, kardeşlik istemleri durağa ulaşmıştı. 7 Haziran’da yakalanan değişim eğilimli rüzgar halklar üzerinde ölü toprağını kaldırmıştı. Kadın, gençlik, işçi, köylü, herkesi direnmeye teşvik etmişti. Ama halklardaki bu direnç eğilimi sadece sosyalistlerde istenilen değişimi gerçekleştiremedi.
Almanya örneğinde emperyalist güçlerin egemen bloklarındaki çelişkiler üzerine
Burjuva medyası, marksist ekonomistlerin uzun zamandır dikkat çektikleri ve derinleştiğini söyledikleri sermaye birikim krizini teyit ediyor, alarm zillerini çalıyor. Birikim krizi, özellikle hâlâ devam etmekte olan 2007 krizi, sadece eşik ülkelerini değil, emperyalist ülkeleri de cenderede tutmaktadır.
Seçimler geride kaldı. Tartışmalar devam etse de sonuçları değiştirecek gelişmelerin yaşanması, emekçilerin ve Kürt Özgürlük hareketinin mücadelesine bağlı duruma gelmiştir. Derin devlet, AKP-MHP ortaklığında faşizmi kurumlaştırmak için adımlar atmaya devam etmektedir. OHAL kaldırılır gibi yapılmakta, yerine aynı uygulamalar ad konulmadan yasallaştırılmaktadır.