Ülke gündemi, içinden bakıldığı zaman çok karmaşık ve çelişkili gibi bir izlenim bırakıyor. Kısmen doğru. Ancak gündemi daha net değerlendirmek için kendimizi bu içerden bakıştan biraz uzaklaştırıp, dışarıdan bakmalıyız. O zaman bütünü ve geneli görmek daha mümkün oluyor. devamı
Demokratik ve bu bağlamda sosyal hakların genişletilmesi için verilen mücadele ile - ki, biz bunu burjuva demokrasisinin demokratikleştirilmesi olarak nitelendiriyoruz - işçi sınıfının iktidarının kurulması, yani sosyalizm mücadelesi arasındaki birbirini tamamlayıcı ilişki, uluslararası işçi ve komünist hareketinin tüm tarihi boyunca büyük bir önem taşımıştır. devamı
Avrupa’daki örnekler ışığında »Yeni Türkiye« tartışmalarına bir müdahale
»Türkleri, oradaki farklı toplumsal sınıflar arasındaki ilişkiler farklı ırklar arasındakiler gibi karmakarışık olduklarından, Türkiye’deki egemen sınıf olarak tanımlayabilmemiz çok zor. Türk, duruma ve yere göre işçi, köylü, kesnekçi, ticaret adamı, feodalizmin en aşağı ve en barbar devrindeki bir feodal toprak sahibi, sivil memur veya asker olabilir; ama hangi sosyal konumda olursa olsun, o, ayrıcalıklı dine ve ulusa aittir – sadece o silah taşıma hakkına sahiptir ve en yüksek mevkide olan bir Hıristiyan, en alt sınıftan bir Müslüman ile karşılaştığında ona yol vermek zorundadır. Bosna ve Hersek’te halk kitleleri Rajah, yani Hıristiyan kalırlarken, Slav aristokratları İslam’ı kabul ettiler. Demek ki bu vilayette, aynı Müslüman Boşnak’ın Türk asıllı Müslüman din kardeşiyle eşit basamakta olması gibi, egemen inanç ve egemen sınıf özdeştir.« devamı
Geçmişimizin en karanlık iki katliamının tarih sayfalarına kayıt geçildiği aydır Aralık… Bunlardan ilki, devrimci harekete yeni katılmış biri olarak benim de uzaktan da olsa tanıklık ettiğim Kahramanmaraş katliamıdır. Türkiye’de sınıf hareketi ve devrimci potansiyelin yükseldiği bir dönemde, CIA bağlantılı, kontrgerilla organizasyonu devreye girerek “gidişatın yönünü” değiştirme kararı aldı. devamı
Marx, “Bir kediyi köşeye sıkıştırırsanız o da son çare olarak sizi tırmalayacaktır. Devrimci şiddet tercih değil doğanın ve diyalektiğin yasaları gereği zorunluluktur” diyor.
Peki egemenler en çok ne zaman ve hangi durumlarda güç gösterisi yapar?
İşte basit dille anlatmaya çalışırsak; şöyle bir sonuç çıkıyor ortaya... devamı
Türkiye halkları ve işçi sınıfı, çok kötü ve zorlu günlerden geçmektedir. Bir ateş çemberinin içinde yaşamaktadır. Ekonomik, sosyal ve politik koşullar her geçen gün daha da ağırlaşmaktadır. Halkın ezici çoğunluğu açlıkla ve yoksullukla boğuşmakta ve can derdine düşmüş bulunmaktadır. İşçilerin, köylülerin, emekçilerin, ezilenlerin, gençliğin ve kadınların bu kötü koşulları aşması için tek bir çıkış yolu vardır. devamı
Bir devlet geleneğinin, kendisini imparatorluk olarak tarifleyişinde de burjuvazi çıkarlarına uygun yeni cumhuriyet rejimi ile kurtuluşu tarifleyişinde de kıyım ve katliamlarla, bu coğrafya kana bulanmıştır. Burjuvazi zafer naraları atarken; işçi sınıfı, emekçiler, yoksullar, köylüler ve halkların tüm yaşam umutları, dirençleri, dilleri, mücadeleleri, canları, ağır baskılarla, işkencelerle, katliamlarla, zorla, savaşla, şiddetle bastırılmaya devam edilmiştir. devamı
Ne Cizre’de ölenler, ne Suruç’ta, ne de Ankara Garı’nda hükümet olma adına, iktidar olma adına katledilen 102 kişinin katli unutulmadı ve asla da unutulmayacaktır. devamı
Kıbrıs Halkının İlerici Partisi, AKEL Merkez Komitesi Basın Sözcüsü Yorgos Lukaidis tarafından 30.11.2015 tarihinde yapılan açıklama: Türkiye Kıbrıs sorununun çözümü için elle tutulur katkıda bulunmalı ve yükümlülüklerini yerine getirmelidir
Bölgemizde yaşananların gölgesinde ve mülteci krizinin ağırlığı altında dün AB-Türkiye Zirvesi gerçekleştirildi. devamı
Halkların Demokratik Kongresi, oluşumundan bugüne, kuruluş amacı ve programı gereği, Türkiye’ de yaşayan halkların, inançların eşit ve demokratik bir düzende ortaklaşa bir yaşamı kurmak için mücadele sürdürüyor. devamı