Politika’nın 22 Ekim tarihli sayısını aldım. Teşekkür ederim. Kemal Tayfun Benol arkadaşı yitirdiğimizi öğrendim. Politika Gazetesi emekçilerinin, ailesinin, dostlarının, başı sağolsun.
Kemal arkadaşla çıkınca çay içecektik, olmadı. Tanışamadık ama güzel bir insandı. devamı
Geçmişimizin en karanlık iki katliamının tarih sayfalarına kayıt geçildiği aydır Aralık… Bunlardan ilki, devrimci harekete yeni katılmış biri olarak benim de uzaktan da olsa tanıklık ettiğim Kahramanmaraş katliamıdır. Türkiye’de sınıf hareketi ve devrimci potansiyelin yükseldiği bir dönemde, CIA bağlantılı, kontrgerilla organizasyonu devreye girerek “gidişatın yönünü” değiştirme kararı aldı. devamı
‘’Örgütlenelim ve Özgür Yaşamı İnşa Edelim’’ şiarıyla 29 Kasım’da yapılması planlanan, ancak Diyorbakır Baro Başkanı Tahir Elçi’nin katledilmesi nedeniyle ertelenen Demokratik Gençlik Dernekleri Federasyonu (DEM-GENÇ) 1. devamı
Öğretmenleri çeken Milli Eğitim (!) Kürt çocuklarının eğitim hakkını gaspediyor
MEB’in talimatı üzerine Cizre’den ayrılan bir öğretmen İleri’ye konuştu. Müdürünün kendisine “Cizre’den çıkın” dediğini söyleyen öğretmen “Arkadaşlara atılan mesajlarda da ‘Seminere gönderiliyorsunuz’ deniyor ama herkes bunun gerçek olmadığını biliyor” ifadelerini kullandı. Cizre’de büyük bir kaos olduğunu anlatan öğretmen, müdürün eğitimin ne kadar süreyle tatil kalacağı sorusuna “Bilmiyorum” yanıtını verdiğini sözlerine ekledi. devamı
Pozantı Cezaevi’nde Kürt çocuklarına yapılan vahşeti duymayanınız kalmamıştır. Kamuoyunda “taş atan çocuklar” olarak bilinen mağdurlar, cezaevinde tecavüz, taciz ve işkencelere maruz kalmışlardı. Olayın açığa çıkmasıyla beraber mağdur olan çocuklar Sincan Cezaevi’ne sürgün edildiler. İşkence ve kötü muamele burada da devam etti. Bu çocuklara toplam 578 yıl, 11 ay 6 gün hapis cezası ve 978 bin 180 TL adli para cezası verilmiştir. devamı
Uzun yıllar boyunca TC’nin inkâr ve imha politikalarına maruz kalan Kürt halkının yüreği, en taze yaralardan biri olan Roboski katliamının acısı ile sızlamaya devam ediyor. Çoğu çocuk 34 Kürdün devlet eliyle katlinin üzerinden üç koca yıl geçmiş olmasına rağmen sorumluların hiçbiri gerçekleştirdikleri bu katliamın bedelini ödemiş değil. devamı
Ulusal sorununu çözmeyen bir devletin burjuva “demokratlığı” söz konusu olamaz. Türk devletinin tarihinde, burjuva anlamda “demokrat”lığı oldukça sınırlı olmuştur. Sınırlı yıllar içinde burjuva “demokrasisi”ni uygulaması, dış koşulların ve iç koşulların (işçi sınıfı ve emekçilerin) dayatması sonucu olmuş, ama, işçi ve emekçiler ve başta Kürtler olmak üzere diğer azınlık uluslar üzerindeki faşizm sopasını da hiç bir zaman elinden bırakmamıştır. devamı
Marx, “Bir kediyi köşeye sıkıştırırsanız o da son çare olarak sizi tırmalayacaktır. Devrimci şiddet tercih değil doğanın ve diyalektiğin yasaları gereği zorunluluktur” diyor.
Peki egemenler en çok ne zaman ve hangi durumlarda güç gösterisi yapar?
İşte basit dille anlatmaya çalışırsak; şöyle bir sonuç çıkıyor ortaya... devamı
BM Güvenlik Konseyi daimi üyesi Rusya’nın Suriye iç savaşına müdahil olması ve Suriye hükümetinin isteğiyle askeri operasyonlara başlaması, Türkiye ve dünyadaki ilerici güçler ve barışseverler arasında farklı açılardan yorumlanmakta. devamı
Aralarında çocuk ve kadınların bulunduğu suçsuz sivillerin güvenlik güçleri tarafından sokak ortasında öldürülmediği bir gün geçmez oldu. Türkiye’nin Kürt illerinde aylardan beri fiili sıkıyönetim uygulanmakta. devamı
1990’larda Sosyalist Sistemin dağılmasıyla dünyada Neo-Liberal düşünce rüzgarı estirildi. Bu rüzgar toplumları etkilediği gibi sanat dünyasını ve tek tek bireyleri de etkisine alarak insanları köklerinden koparmaya çalıştı. Çoğu kez de başarılı oldu. Ancak pusulasını doğru tutan ve diyalektik bakışında sarsılmayan, temel çelişki Emek- Sermaye çelişkisinden ödün vermeyen komünistler, estirilen bu rüzgardan etkilenmediler, etkilenmeyeceklerdir. devamı
Aram Pehlivanyan, 1 Ağustos 1917’de (nüfus tezkeresine göre 9 Temmuz 1333’te) İstanbul Üsküdar’da doğdu. Yeni Mahalle, Boyacı Artin Sokak, Hane No: 6’da kayıtlı ailenin altıncı ve son çocuğuydu. Evleri Bağlarbaşı yakınındaydı. Çocukluğu Üsküdar’da ve ailesinin dedelerden kalma çiftliğinin bulunduğu Küçük Çamlıca’da geçti.
İlköğrenimini Üsküdar Nersesyan-Yermonyan (1932), ortaöğretimini Galata Getronagan (1938) Ermeni okullarında, yükseköğrenimini İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde tamamladı (1949). devamı
Rüzgârın Hatıraları filmi, II. Dünya Savaşı yıllarında, çevirmen ve ressam olan Aram’ın siyasi nedenlerle hayatını kurtarmak için İstanbul’dan kaçışını konu alıyor. Karadeniz’de Sovyet-Gürcistan sınırındaki bir orman köyünde sıkışıp kalan Aram için bu kaçış, çocukluğuna dair kayıp bir zamanın izlerini aramaya dönüşüyor. Dönemin siyasi ve kültürel atmosferi içinde, aşk, zaman, ölüm, sürgünlük, yurt, sınırlar, özgürlük ve yüzleşme temaları, belleğin geri dönüşü olmayan karanlık koridorlarına açılan kapılar olarak beliriyor Rüzgârın Hatıraları’nda. Hatırlamak değiştiriyor her şeyi. devamı
Özcan Alper’in “Rüzgarın Hatıraları” filmi sözün tam anlamıyla komünistler arasında rüzgar yaptı. Sanatsal yanına diyecek yok da diyemiyoruz. Çünkü, ‘sanat’ da sınıflar üstü ve politika dışı bir olgu değildir. Yani iki olguyu biribirinden ayıramıyoruz. Filmin baş rolündeki Aram karakterini Aram Pehlivanyan yoldaş ile özdeşleştirmek bizce de hem doğru olmamış, hem de ‘acaba neden?’ sorusunun kafamıza takılmasına neden oldu. devamı
“...Kıyıda kendini bir odun yığınında yaktı ve çok renkli kuşlar yükseldi küllerinden, Ruhu Sabah Yıldızı oldu.” (1)
Bedir Savaşı’ndaki az sayıda Medineli Müslüman’ın Mekkeli Kureyşlileri ağır bir yenilgiye uğratması üzerine Muhammed’in, “Kendilerine savaş açılan Müslümanlara, zulme uğramaları sebebiyle cihat için izin verildi. Şüphe yok ki Allah’ın onlara yardım etmeye gücü yeter.” ayetinin (Hacc Suresi, 39) geldiğini açıklaması ve bunun kendisini daha sonraki savaşlar için de bağladığını düşünememiş olması tabii ki imkânsız. Nitekim kısa bir süre sonra, Bedir Savaşı’ndaki yenilgilerin intikamını almak isteyecek olan Kureyşlilerle Uhud Dağı’nın eteklerinde giriştikleri savaşta işler, Peygamber’in ve arkadaşlarının bekledikleri gibi gitmemişti (ve ağır bir yenilgiye uğradılar). devamı