Yılmaz GÖÇMEN

Toplumsal mücadelede özne ve nesne yanların birliği ve karşıtlığı, içeriklerinin tanımlanması çabaları bilgi dağarcığının her dönem konusu oldu. Bilinçten bağımsız olarak var olan çelişkilerin tanımı geniş anlamda bitimsiz bir hareket ve değişimin hangi koşul ve yapıda olursa olsun sürdüğüdür. Nesnel olarak değişimin önlenemez gerçekliği doğa ve düşünceden farklı olarak, toplumsal konuların belirleyici yönü açısından da tespit edilmesi gereken bir alandı. İşçi sınıfı biliminin diyalektik ve biçimsel düşünüş arasındaki farklılıklarının doğa ve toplumda nesnel olanın düşüncede olmadığı anlamını taşımaz. devamı

Ölüm orucu ve açlık grevleri sonlandı. Yedi bini aşan tutuklu Kürt yurtseverin, bütün demokratik tepki kanallarının kapatıldığı koşullarda sürdürdüğü grev ölüm sınırında insanlığa bir çığlıktı. Cezaevi önlerinde anaların, eşlerin yakınlarına sahip çıkma girişimleri devletin güvenlik görevlilerince sistemli, aşağılayıcı bir işkenceye dönüşmüştü. Sıradan bir insan hakkı talebinin bile şiddetle karşılık bulması, diktatörlükle yönetilen devletlerin karakteristik tutumudur. devamı

Ülkemiz devrimci işçi hareketi başladığı tarihlerden günümüze önemli deneyimler biriktiriyor. Osmanlı’dan cumhuriyete geçişle de, mülkiyet ilişkilerinin kapitalist biçimi otoriter yapısını sürdürdü. Bunun nedeni kapitalizmin bağımlı ve işbirlikçi gelişmesi ve burjuva demokratik dönüşümlerin oluşamaması yanında, emek güçlerinin örgütlülüğüyle de ilgiliydi. devamı

Sınıf savaşı çetindir… Tarihsel süreçlerin emek sermaye mücadelesiyle biçim aldığı dönemlerinde komünistler hep düşmandı;  katledildiler, işkenceden geçirildiler, sürgün yaşadılar. Tarih bizleri böyle andı. Ama boyun eğmeyenler olarak en saygın yerinde bayraklaştırarak. devamı

Partimi Arıyorum

12 Eylül’ün, küreselleşmenin, liki- dasyonun tozu dumanı arasında yitip giden insanlar, bir aralık bulduğunda ya- şama yeniden tutunma uğraşısıyla yollar aradılar. Dağılmışlığın yalnızlığını aşa- cak, kendini yeniden anlamlandıracak yollar... 12 Eylül ve süreçlerini hangi dü- zeyde yaşamış, zurnanın bilmem hangi deliğinde olursa olsunlar köklerini besle- yen özsu bir gün kurumuş yapraklarına can vereceği umudunu yitirmediler. devamı