Cizre’de ne oldu? Burjuva basınına bakarsınız hiç bir şey olmadı. Batı metropollerinde yaşam normal akışında sürüyor. İstanbul, Ankara, İzmir, Bursa, Samsun, Kayseri, Konya, Trabzon gibi kentlerde cafeler, restoranlar, bistrolar, gece kulüpleri tıka basa dolu. TV’lerde burjuvazinin ideolojik aygıtları diziler, evlilik programları ve eğlence programları biçiminde sürüyor. Bu nasıl bir yaman çelişkidir? devamı
Bu dünyada kimi yaratıklar kan ile beslenirler. Kendi yaşam alanlarının daraldığını hissettiklerinde, kirli planlarını yaşama geçirmeye zorlandıklarında, kendi erklerini (güç, iktidar) koruma güdüsü ağır bastığında gözlerini kan bürür. İşlerine gelmeyen, planlarını bozan tüm “engelleri” zor ile zorbalık ile ber taraf etmeye yönelirler. devamı
Türkiye’nin üçte biri savaş koşullarında yaşıyor. Savaş Kürt illerinde. Sivil halk tank ve havan bombaları altında ölüm kalım mücadelesi veriyor. 11-16 yaş arası çocuklar, 60-70 yaş arası yaşlılar, bebeler, analar, teyzeler, amcalar, enişteler sokak ortasında komşuya giderken, ekmek, su almaya giderken dürbünlü suikast silahlarıyla vuruluyor. Vurulanlar ya hemen can veriyor, ya da yardım etmek isteyenler burunlarını dahi evlerinin kapılarından çıkarmadıkları için onlara ulaşamıyorlar. devamı
Şimdi şöyle bir oturun, sırtınızı oturduğunuz koltuğun arkasına yaslayın. İsterseniz bacaklarınızı da tabureye uzatın. Başka hiç bir şey düşünmeyin. Sinirlenmeyin. Bir an için bütün günlük sorunlarınızdan arının. Televizyonunuz açıksa onu da kapatın. Akıllı telefonunuzu sessize alıp uzağınızda bir yere koyun. devamı
Acaba bu kavramı kimler için kullandık? Üç kere tahmin yürütme hakkınız var. Ancak biraz tüyo verelim tahmin etme süreciniz hızlansın. devamı
Dayatılmış bir seçim sürecini arkada bıraktık. Öyle anlaşılıyor ki, seçimler ile beraber sözde demokrasinin son kırıntıları da çöp sepetine atılmış oldu. “Perşembenin gelişi çarşambadan belli olur” misali 2 Kasım günü esmeye devam eden baskıcı rüzgarlar kimseyi şaşırtmadı. Bu sisli baskı ortamı daha 7 Haziran seçimleri öncesi başlamıştı. 5 Haziran Diyarbakır mitinginde patlatılan bomba daha seçimler öncesi baskı ve terörün tepe noktasını oluşturmuştu. Ancak yetmedi. devamı
Öyle günler vardır ki unutulmaz. 10 Ekim 2015 de takvimimizdeki unutulmayacak günler arasına katıldı. Ancak sadece unutmamak yetmiyor. Unutmamanın bir anlamı olmalı. Unutmamak bize her gün, her saat ne yapmamız gerektiğini yeniden hatırlatmalı. Ne yapmamız gerektiği konusunda biraz savsaklık etsek bizi hizaya çekmeli. Uyarmalı. devamı
Ülke 1 Kasım seçimlerine hazırlanıyor. Bu seçimler var olan toplumsal sorunları çözecek nitelikte değil. Böyle bir beklentimiz yok, olamaz da. İşgücü sömürüsüne son vermeyecek, toplumun çoğunluğunun gerçek sorunlarının çözümünün yolunu açmayacak, Kürt ulusal sorununu geri dönülemeyecek şekilde çözemeyecek, ülkenin toplumsal siyasal yapısal sorunlarına neşter vurmayacak hiç bir çözüm, gerçek anlamda çözüm değildir. devamı
Geçtiğimiz günlerde 12 Eylül askersel faşist darbesinin 35. yıldönümünü karşıladık. Acılarımız tazelendi. Ama aynı zamanda sınıf kinimiz, devrimci duygularımız, bilincimiz bilendi. Yaşadıklarımız gözümüzün önünden bir film şeriti gibi tekrar geçti. devamı
Cumhurbaşkanı, Sarayından erken seçim kararı aldı. Bu yetkiyi nereden aldı bilinmiyor. 7 Haziran’da genel seçim gerçekleştirilmiş ve beğenilsin veya beğenilmesin ortaya bir irade çıkmıştı. Birileri bu iradeyi beğenmemiş olacak ki, acemice hazırlanan bir senaryo ile “tekrar” seçim ile şansını yeniden denemek istiyor. devamı